Weekendworkshop ‘A Great Day in Harlem’ met Ilja Reijngoud

A GREAT DAY IN HARLEM – hoe speel je jazz uit de fifties?
Samenspel, instant arranging en improviseren.

In 1958 maakt Art Kane een foto van de meeste Jazzmusici, die op dat moment in Harlem, New York werkzaam zijn. Op de foto staat de hele Jazzgeschiedenis tot dan toe: van Lester Young, Coleman Hawkins, Roy Eldridge, Dizzy Gillespie en Count Basie, tot Art Blakey, Charles Mingus, Gerry Mulligan, Horace Silver, Thelonious Monk en Sonny Rollins. 57 musici, die allemaal de moeite hebben genomen ‘s ochtends vroeg op te komen dagen voor de photo-shoot, en die allemaal op dat moment, ergens in de stad, in Jazzclubs, Vaudeville theaters en dancehalls hun muziek laten horen.

In de workshop van ILJA REIJNGOUD gaan we bezig met de leukste stukken van deze groep legends. We werken aan samenspel, swing/timing, opbouw, arrangementen en improvisatie. Voorop staat groove, interactie en plezier.

Ilja Reijngoud op www.jazzhelden.nl: ‘Ik was vrij snel virtuoos maar speelde alles verkeerd’

Al voor zijn afstuderen aan het Hilversums Conservatorium in 1996 speelt trombonist Ilja Reijngoud (Leiden, 5 juli 1972) in meerdere groepen in verschillende genres. ‘Jazz is absoluut favoriet, maar ik heb ook jaren commerciële projecten gedaan en zeven keer in Ahoy’ gespeeld’, vertelt hij in een interview met De Gelderlander in 2010. ‘Ik maakte lange tijd deel uit van de begeleidingsband van Hazes, heb de afgelopen vijftien jaar non-stop op North Sea Jazz gespeeld en grote zalen als het Concertgebouw ken ik als mijn broekzak.’ Reijngoud streeft naar een cleane, efficiënte speelwijze, naar het voorbeeld van jazztrombonisten als J.J. Johnson, Urbie Green en Jimmy Cleveland. Zijn stijl van componeren wordt gekenmerkt door helderheid in melodie en structuur. Met leermeester Bart van Lier en klassieke collega’s Alexander Verbeek en Brandt Attema staat hij aan de basis van de grootste tromboneopleiding van Europa bij Codarts, Rotterdam. Daarnaast blijft hij een veelgevraagd trombonist; wanneer hij in 2003 met zijn compositie No Substitute een Thelonious Monk Award wint, speelt hij in dertien orkesten.